сасло́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сасло́ўна |
- |
- |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сасло́ўна-канфесі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сасло́ўна-канфесі́йны |
сасло́ўна-канфесі́йная |
сасло́ўна-канфесі́йнае |
сасло́ўна-канфесі́йныя |
| Р. |
сасло́ўна-канфесі́йнага |
сасло́ўна-канфесі́йнай
сасло́ўна-канфесі́йнае |
сасло́ўна-канфесі́йнага |
сасло́ўна-канфесі́йных |
| Д. |
сасло́ўна-канфесі́йнаму |
сасло́ўна-канфесі́йнай |
сасло́ўна-канфесі́йнаму |
сасло́ўна-канфесі́йным |
| В. |
сасло́ўна-канфесі́йны (неадуш.)
сасло́ўна-канфесі́йнага (адуш.) |
сасло́ўна-канфесі́йную |
сасло́ўна-канфесі́йнае |
сасло́ўна-канфесі́йныя (неадуш.)
сасло́ўна-канфесі́йных (адуш.) |
| Т. |
сасло́ўна-канфесі́йным |
сасло́ўна-канфесі́йнай
сасло́ўна-канфесі́йнаю |
сасло́ўна-канфесі́йным |
сасло́ўна-канфесі́йнымі |
| М. |
сасло́ўна-канфесі́йным |
сасло́ўна-канфесі́йнай |
сасло́ўна-канфесі́йным |
сасло́ўна-канфесі́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сасло́ўна-кла́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сасло́ўна-кла́савы |
сасло́ўна-кла́савая |
сасло́ўна-кла́савае |
сасло́ўна-кла́савыя |
| Р. |
сасло́ўна-кла́савага |
сасло́ўна-кла́савай
сасло́ўна-кла́савае |
сасло́ўна-кла́савага |
сасло́ўна-кла́савых |
| Д. |
сасло́ўна-кла́саваму |
сасло́ўна-кла́савай |
сасло́ўна-кла́саваму |
сасло́ўна-кла́савым |
| В. |
сасло́ўна-кла́савы (неадуш.)
сасло́ўна-кла́савага (адуш.) |
сасло́ўна-кла́савую |
сасло́ўна-кла́савае |
сасло́ўна-кла́савыя (неадуш.)
сасло́ўна-кла́савых (адуш.) |
| Т. |
сасло́ўна-кла́савым |
сасло́ўна-кла́савай
сасло́ўна-кла́саваю |
сасло́ўна-кла́савым |
сасло́ўна-кла́савымі |
| М. |
сасло́ўна-кла́савым |
сасло́ўна-кла́савай |
сасло́ўна-кла́савым |
сасло́ўна-кла́савых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сасло́ўна-прадстаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сасло́ўна-прадстаўні́чы |
сасло́ўна-прадстаўні́чая |
сасло́ўна-прадстаўні́чае |
сасло́ўна-прадстаўні́чыя |
| Р. |
сасло́ўна-прадстаўні́чага |
сасло́ўна-прадстаўні́чай
сасло́ўна-прадстаўні́чае |
сасло́ўна-прадстаўні́чага |
сасло́ўна-прадстаўні́чых |
| Д. |
сасло́ўна-прадстаўні́чаму |
сасло́ўна-прадстаўні́чай |
сасло́ўна-прадстаўні́чаму |
сасло́ўна-прадстаўні́чым |
| В. |
сасло́ўна-прадстаўні́чы (неадуш.)
сасло́ўна-прадстаўні́чага (адуш.) |
сасло́ўна-прадстаўні́чую |
сасло́ўна-прадстаўні́чае |
сасло́ўна-прадстаўні́чыя (неадуш.)
сасло́ўна-прадстаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
сасло́ўна-прадстаўні́чым |
сасло́ўна-прадстаўні́чай
сасло́ўна-прадстаўні́чаю |
сасло́ўна-прадстаўні́чым |
сасло́ўна-прадстаўні́чымі |
| М. |
сасло́ўна-прадстаўні́чым |
сасло́ўна-прадстаўні́чай |
сасло́ўна-прадстаўні́чым |
сасло́ўна-прадстаўні́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сасло́ўна-прывілеява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сасло́ўна-прывілеява́ны |
сасло́ўна-прывілеява́ная |
сасло́ўна-прывілеява́нае |
сасло́ўна-прывілеява́ныя |
| Р. |
сасло́ўна-прывілеява́нага |
сасло́ўна-прывілеява́най
сасло́ўна-прывілеява́нае |
сасло́ўна-прывілеява́нага |
сасло́ўна-прывілеява́ных |
| Д. |
сасло́ўна-прывілеява́наму |
сасло́ўна-прывілеява́най |
сасло́ўна-прывілеява́наму |
сасло́ўна-прывілеява́ным |
| В. |
сасло́ўна-прывілеява́ны (неадуш.)
сасло́ўна-прывілеява́нага (адуш.) |
сасло́ўна-прывілеява́ную |
сасло́ўна-прывілеява́нае |
сасло́ўна-прывілеява́ныя (неадуш.)
сасло́ўна-прывілеява́ных (адуш.) |
| Т. |
сасло́ўна-прывілеява́ным |
сасло́ўна-прывілеява́най
сасло́ўна-прывілеява́наю |
сасло́ўна-прывілеява́ным |
сасло́ўна-прывілеява́нымі |
| М. |
сасло́ўна-прывілеява́ным |
сасло́ўна-прывілеява́най |
сасло́ўна-прывілеява́ным |
сасло́ўна-прывілеява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сасло́ўна-ка́ставы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сасло́ўна-ка́ставы |
сасло́ўна-ка́ставая |
сасло́ўна-ка́ставае |
сасло́ўна-ка́ставыя |
| Р. |
сасло́ўна-ка́ставага |
сасло́ўна-ка́ставай
сасло́ўна-ка́ставае |
сасло́ўна-ка́ставага |
сасло́ўна-ка́ставых |
| Д. |
сасло́ўна-ка́ставаму |
сасло́ўна-ка́ставай |
сасло́ўна-ка́ставаму |
сасло́ўна-ка́ставым |
| В. |
сасло́ўна-ка́ставы (неадуш.)
сасло́ўна-ка́ставага (адуш.) |
сасло́ўна-ка́ставую |
сасло́ўна-ка́ставае |
сасло́ўна-ка́ставыя (неадуш.)
сасло́ўна-ка́ставых (адуш.) |
| Т. |
сасло́ўна-ка́ставым |
сасло́ўна-ка́ставай
сасло́ўна-ка́ставаю |
сасло́ўна-ка́ставым |
сасло́ўна-ка́ставымі |
| М. |
сасло́ўна-ка́ставым |
сасло́ўна-ка́ставай |
сасло́ўна-ка́ставым |
сасло́ўна-ка́ставых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сасло́ўна-ка́ставы сосло́вно-ка́стовый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сосло́вно-ка́стовый сасло́ўна-ка́ставы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сейм, ‑а, м.
1. Саслоўна-прадстаўнічы орган у феадальнай Польшчы, Літве, Чэхіі і некаторых іншых дзяржавах Усходняй Еўропы.
2. Назва вышэйшага органа дзяржаўнай улады ў Польскай Народнай Рэспубліцы.
[Польск. sejm.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сейм ‘саслоўна-прадстаўнічы орган у Рэчы Паспалітай’ (ТСБМ), се́ймік ‘зборка дэлегатаў ВКЛ перад сеймам у Варшаве’ (ТСБМ), се́юм ‘бяседа’ (Сл. Брэс.), сеймікаваць ‘радзіцца, меркаваць’ (Сцяшк. Сл.), сеймікава́цца ‘раіцца, дагаворвацца’ (стаўб., Нар. сл.), сэймікава́цца ‘тс’ (Скарбы), посемова́ць ‘параіцца’ (Сл. Брэс.). Ад ст.-бел. сеймъ, сэймъ, съемъ ‘тс’ з польск. sejm ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 34). Гл. сойм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)