саско́вы гл. сасок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саско́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саско́вы саско́вая саско́вае саско́выя
Р. саско́вага саско́вай
саско́вае		 саско́вага саско́вых
Д. саско́ваму саско́вай саско́ваму саско́вым
В. саско́вы (неадуш.)
саско́вага (адуш.)		 саско́вую саско́вае саско́выя (неадуш.)
саско́вых (адуш.)
Т. саско́вым саско́вай
саско́ваю		 саско́вым саско́вымі
М. саско́вым саско́вай саско́вым саско́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саско́вы анат. соско́вый, сосо́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саско́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саска. Сасновы канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

Знешняя частка малочнай залозы млекакормячых і чалавека, з якой (у самак і жанчын) ссуць малако.

|| памянш. сасо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. саско́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сосо́чный саско́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соско́вый анат. саско́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)