саска́кваць гл. саскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саска́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. саска́кваю саска́кваем
2-я ас. саска́кваеш саска́кваеце
3-я ас. саска́квае саска́кваюць
Прошлы час
м. саска́кваў саска́квалі
ж. саска́квала
н. саска́квала
Загадны лад
2-я ас. саска́квай саска́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час саска́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саска́кваць несов.

1. соска́кивать, спры́гивать;

2. (срываться) соска́кивать;

1, 2 см. саско́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да саскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Скочыць, скачком спусціцца ўніз.

С. з каня.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Не ўтрымаўшыся на чым-н., зваліцца, скінуцца.

Дзверы саскочылі з завесаў.

|| незак. саска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спры́гивать несов. саска́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саско́кваць несов., см. саска́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскакваць — саскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соска́кивать несов., в разн. знач. саска́кваць, саско́кваць; см. соскочи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)