сарцаві́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сарцаві́нны |
сарцаві́нная |
сарцаві́ннае |
сарцаві́нныя |
| Р. |
сарцаві́ннага |
сарцаві́ннай
сарцаві́ннае |
сарцаві́ннага |
сарцаві́нных |
| Д. |
сарцаві́ннаму |
сарцаві́ннай |
сарцаві́ннаму |
сарцаві́нным |
| В. |
сарцаві́нны (неадуш.)
сарцаві́ннага (адуш.) |
сарцаві́нную |
сарцаві́ннае |
сарцаві́нныя (неадуш.)
сарцаві́нных (адуш.) |
| Т. |
сарцаві́нным |
сарцаві́ннай
сарцаві́ннаю |
сарцаві́нным |
сарцаві́ннымі |
| М. |
сарцаві́нным |
сарцаві́ннай |
сарцаві́нным |
сарцаві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сарцаві́нны сердцеви́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сарцаві́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сарцавіны. Сарцавінная частка плода. Сарцавінная гніль буракоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сарцаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.
1. Сярэдняя частка сцябла, ствала або кораня раслін.
2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н., напр., плода.
С. яблыка.
|| прым. сарцаві́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)