сардэ́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сардэ́чніца |
сардэ́чніцы |
| Р. |
сардэ́чніцы |
сардэ́чніц |
| Д. |
сардэ́чніцы |
сардэ́чніцам |
| В. |
сардэ́чніцу |
сардэ́чніц |
| Т. |
сардэ́чніцай сардэ́чніцаю |
сардэ́чніцамі |
| М. |
сардэ́чніцы |
сардэ́чніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сардэ́чніца ж. (о враче или больной) серде́чница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сардэ́чніца, ‑ы, ж.
Жан. да сардэчнік 1 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сардэ́чнік¹, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Чалавек, які хварэе на сэрца.
2. Урач, спецыяліст па хваробах сэрца; кардыёлаг.
|| ж. сардэ́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
серде́чница (о враче или больной) разг. сардэ́чніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)