сарбі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сарбі́тны сарбі́тная сарбі́тнае сарбі́тныя
Р. сарбі́тнага сарбі́тнай
сарбі́тнае		 сарбі́тнага сарбі́тных
Д. сарбі́тнаму сарбі́тнай сарбі́тнаму сарбі́тным
В. сарбі́тны (неадуш.)
сарбі́тнага (адуш.)		 сарбі́тную сарбі́тнае сарбі́тныя (неадуш.)
сарбі́тных (адуш.)
Т. сарбі́тным сарбі́тнай
сарбі́тнаю		 сарбі́тным сарбі́тнымі
М. сарбі́тным сарбі́тнай сарбі́тным сарбі́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сарбі́т, -у, М -бі́це, м.

Рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжыв. замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

|| прым. сарбі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)