сарбі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сарбі́т
Р. сарбі́ту
Д. сарбі́ту
В. сарбі́т
Т. сарбі́там
М. сарбі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сарбі́т, -у, М -бі́це, м.

Рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжыв. замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

|| прым. сарбі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сарбі́т, -ту м., фарм. сорби́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарбі́т, ‑у, М ‑біце, м.

Рэчыва, якое атрымліваецца з, глюкозы і ўжываецца замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сорби́т фарм. сарбі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)