сапраге́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сапраге́навы |
сапраге́навая |
сапраге́навае |
сапраге́навыя |
| Р. |
сапраге́навага |
сапраге́навай
сапраге́навае |
сапраге́навага |
сапраге́навых |
| Д. |
сапраге́наваму |
сапраге́навай |
сапраге́наваму |
сапраге́навым |
| В. |
сапраге́навы (неадуш.)
сапраге́навага (адуш.) |
сапраге́навую |
сапраге́навае |
сапраге́навыя (неадуш.)
сапраге́навых (адуш.) |
| Т. |
сапраге́навым |
сапраге́навай
сапраге́наваю |
сапраге́навым |
сапраге́навымі |
| М. |
сапраге́навым |
сапраге́навай |
сапраге́навым |
сапраге́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сапраге́навы бакт. сапроге́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сапраге́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які нараджае гніенне. Сапрагенавыя бактэрыі.
[Ад грэч. sapros — гнілы і genos — род.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапраге́нны, см. сапраге́навы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сапроге́нный бакт. сапраге́нны, сапраге́навы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)