сапера́ві
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сапера́ві |
сапера́ві |
| Р. |
сапера́ві |
сапера́ві |
| Д. |
сапера́ві |
сапера́ві |
| В. |
сапера́ві |
сапера́ві |
| Т. |
сапера́ві |
сапера́ві |
| М. |
сапера́ві |
сапера́ві |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сапера́ві, нескл., н.
1. Вінны сорт грузінскага вінаграду.
2. Сорт вінаграднага віна. Я не веру ў чыстасць чыстаплюяў, Мёд іх слоў гарчэй смалы на справе, Не, не з імі чарку разап’ю я Чыстага, густога сапераві. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)