санча́сць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
санча́сць |
санча́сці |
| Р. |
санча́сці |
санчасце́й |
| Д. |
санча́сці |
санчасця́м |
| В. |
санча́сць |
санча́сці |
| Т. |
санча́сцю |
санчасця́мі |
| М. |
санча́сці |
санчасця́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
санча́сць ж. (саніта́рная часць) санча́сть (санита́рная часть)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
санча́сць, ‑і, ж.
Санітарная часць у арміі. [Вера:] Начальнік санчасці загадаў мне даставіць вас [Караневіча] на медпункт. Крапіва. Дзень назад наводчыку пераехала пальцы нагі колам гарматы, і ён ляжаў зараз у палкавой санчасці. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санча́сть (санита́рная часть) санча́сць, -ці ж. (саніта́рная часць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)