санта́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
санта́лавы |
санта́лавая |
санта́лавае |
санта́лавыя |
| Р. |
санта́лавага |
санта́лавай
санта́лавае |
санта́лавага |
санта́лавых |
| Д. |
санта́лаваму |
санта́лавай |
санта́лаваму |
санта́лавым |
| В. |
санта́лавы (неадуш.) |
санта́лавую |
санта́лавае |
санта́лавыя (неадуш.) |
| Т. |
санта́лавым |
санта́лавай
санта́лаваю |
санта́лавым |
санта́лавымі |
| М. |
санта́лавым |
санта́лавай |
санта́лавым |
санта́лавых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
санта́лавы,
гл. сандалавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санда́лавы і санта́лавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сандала 1 (саптала). Сандалавае дрэва. // Здабыты, зроблены з сандалу (санталу). Сандалавая фарба. Сандалавая шкатулка.
2. у знач. наз. санда́лавыя, ‑ых. Сямейства паўднёвых раслін (траў, кустоў, радзей дрэў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)