са́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
са́ннік |
са́ннікі |
| Р. |
са́нніка |
са́ннікаў |
| Д. |
са́нніку |
са́ннікам |
| В. |
са́нніка |
са́ннікаў |
| Т. |
са́ннікам |
са́ннікамі |
| М. |
са́нніку |
са́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Са́ннікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Са́ннікі |
| Р. |
Са́ннікаў |
| Д. |
Са́ннікам |
| В. |
Са́ннікі |
| Т. |
Са́ннікамі |
| М. |
Са́нніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Батле́йка (БРС, Др.-Падб.), рус. дыял. (зах.) бетле́йка. Паводле Фасмера, 1, 162, з польск. betlejka ’тс’ (а гэта ад мясцовай назвы Bethlehem, гл. Брукнер, 22). Да гісторыі бел. батлейкі гл. Г. І. Барышаў, А. К. Саннікаў, Беларускі народны тэатр батлейка, Мінск, 1962.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)