санда́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санда́лавы санда́лавая санда́лавае санда́лавыя
Р. санда́лавага санда́лавай
санда́лавае		 санда́лавага санда́лавых
Д. санда́лаваму санда́лавай санда́лаваму санда́лавым
В. санда́лавы (неадуш.)
санда́лавага (адуш.)		 санда́лавую санда́лавае санда́лавыя (неадуш.)
санда́лавых (адуш.)
Т. санда́лавым санда́лавай
санда́лаваю		 санда́лавым санда́лавымі
М. санда́лавым санда́лавай санда́лавым санда́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

санда́лавы спец. санда́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санда́л, -а і -у, м.

1. -а. Вечназялёнае трапічнае дрэва сямейства сандалавых з араматычнай драўнінай.

2. -у. Фарбавальнік (звычайна чырвоны), які здабываюць з драўніны гэтага і некаторых іншых дрэў.

|| прым. санда́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санда́лавы і санта́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сандала ​1 (саптала). Сандалавае дрэва. // Здабыты, зроблены з сандалу (санталу). Сандалавая фарба. Сандалавая шкатулка.

2. у знач. наз. санда́лавыя, ‑ых. Сямейства паўднёвых раслін (траў, кустоў, радзей дрэў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санта́лавы,

гл. сандалавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санда́льный​I бот. санда́лавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санда́ловый санда́лавы;

санда́ловое де́рево санда́лавае дрэ́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санда́льны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сандаляў. Абутак сандальнага тыпу.

санда́льны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сандалавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)