санато́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санато́рскі санато́рская санато́рскае санато́рскія
Р. санато́рскага санато́рскай
санато́рскае
санато́рскага санато́рскіх
Д. санато́рскаму санато́рскай санато́рскаму санато́рскім
В. санато́рскі (неадуш.)
санато́рскага (адуш.)
санато́рскую санато́рскае санато́рскія (неадуш.)
санато́рскіх (адуш.)
Т. санато́рскім санато́рскай
санато́рскаю
санато́рскім санато́рскімі
М. санато́рскім санато́рскай санато́рскім санато́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

санато́рскі разг. санато́рский;

с. слу́жачы — санато́рский слу́жащий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санато́рскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і санаторны. Санаторскі парк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санато́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Спецыяльна абсталяваная для лячэння, прафілактыкі захворванняў і адпачынку стацыянарная ўстанова курортнага тыпу.

Бальнеалагічны с.

|| прым. санато́рны, -ая, -ае і санато́рскі, -ая, -ае.

Санаторны рэжым.

Санаторскі аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санато́рский санаторскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)