санары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. санары́н
Р. санары́ну
Д. санары́ну
В. санары́н
Т. санары́нам
М. санары́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

санары́н, -ну м., фарм. санори́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санары́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які дзейнічае як сасудазвужальны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санори́н фарм. санары́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)