самі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. самі́на
Р. самі́ны
Д. самі́не
В. самі́ну
Т. самі́най
самі́наю
М. самі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самі́на ж. (мясо сома) сомо́вина, соми́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самі́на, ‑ы, ж.

Мяса сома. Лаві ліны і еш саміну — Самы жывуць там, як цяляты! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сомо́вина самі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самя́ціна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і саміна. А нам, малым, хочацца самяціны — аж зубы рыпяць. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)