самохо́д техн. самахо́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самахо́д м.

1. род. самахо́да (машина) самохо́д;

2. род. самахо́ду тех. самохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Параход ’судна, якое прыводзіцца ў рух паравым рухавіком, паравой турбінай’ (ТСБМ). З рус. парохо́д ’тс’, якое, магчыма, утворана ад пар і ходить паводле пешеход, самоход і не з’яўляецца калькай зах.-еўрап. назваў (гл. Трубачоў у Фасмера, 3, 209).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)