самацё́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самацё́чны самацё́чная самацё́чнае самацё́чныя
Р. самацё́чнага самацё́чнай
самацё́чнае		 самацё́чнага самацё́чных
Д. самацё́чнаму самацё́чнай самацё́чнаму самацё́чным
В. самацё́чны (неадуш.)
самацё́чнага (адуш.)		 самацё́чную самацё́чнае самацё́чныя (неадуш.)
самацё́чных (адуш.)
Т. самацё́чным самацё́чнай
самацё́чнаю		 самацё́чным самацё́чнымі
М. самацё́чным самацё́чнай самацё́чным самацё́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самацёчны самотёчный;

с. кана́л — самотёчный кана́л;

~нае арашэ́нне — самотёчное ороше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацёчны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самацёку (у 1 знач.); які ажыццяўляецца па прынцыпу самацёку. Самацёчнае арашэнне. Самацёчны канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самацёк, -у, м.

1. Рух вадкасці або сыпкіх рэчываў сілай свайго цяжару.

С. вады.

2. перан. Ход якой-н. справы, працы без плана, без кіраўніцтва, стыхійнае ажыццяўленне чаго-н.

Пусціць справу на с.

|| прым. самацёчны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Самацёчнае арашэнне.

С. канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самотёчный самацёчны;

самотёчный кана́л самацёчны кана́л;

самотёчное ороше́ние самацёчнае арашэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)