самасці́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самасці́л |
самасці́лы |
| Р. |
самасці́ла |
самасці́лаў |
| Д. |
самасці́лу |
самасці́лам |
| В. |
самасці́л |
самасці́лы |
| Т. |
самасці́лам |
самасці́ламі |
| М. |
самасці́ле |
самасці́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самасці́л м., тех. самости́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самости́л техн. самасці́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)