самаспла́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаспла́ў
Р. самаспла́ву
Д. самаспла́ву
В. самаспла́ў
Т. самаспла́вам
М. самаспла́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаспла́ў, -ла́ву ж., спец. самоспла́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаспла́ў, ‑лаву, м.

Сплаў лесу сілай цякучай вады без дапамогі буксіра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самоспла́в спец. самаспла́ў, -ла́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)