самаса́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. самаса́дка
Р. самаса́дкі
Д. самаса́дцы
В. самаса́дку
Т. самаса́дкай
самаса́дкаю
М. самаса́дцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаса́дка ж., спец. самоса́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Соль, якая асела сама сабой у саляных азёрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самоса́дка спец. самаса́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)