самало́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самало́ўны самало́ўная самало́ўнае самало́ўныя
Р. самало́ўнага самало́ўнай
самало́ўнае		 самало́ўнага самало́ўных
Д. самало́ўнаму самало́ўнай самало́ўнаму самало́ўным
В. самало́ўны (неадуш.)
самало́ўнага (адуш.)		 самало́ўную самало́ўнае самало́ўныя (неадуш.)
самало́ўных (адуш.)
Т. самало́ўным самало́ўнай
самало́ўнаю		 самало́ўным самало́ўнымі
М. самало́ўным самало́ўнай самало́ўным самало́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самало́ўны охот., рыб. самоло́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца самаловам. Самалоўныя прылады. Самалоўная снасць. // Які вядзецца пры дапамозе самаловаў. Самалоўны промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самоло́вный самало́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)