самакла́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самакла́д |
самакла́ды |
| Р. |
самакла́да |
самакла́даў |
| Д. |
самакла́ду |
самакла́дам |
| В. |
самакла́д |
самакла́ды |
| Т. |
самакла́дам |
самакла́дамі |
| М. |
самакла́дзе |
самакла́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самакла́д м., текст. самокла́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Рама для ўкладвання тканіны пасля адбельвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)