самака́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самака́тны самака́тная самака́тнае самака́тныя
Р. самака́тнага самака́тнай
самака́тнае		 самака́тнага самака́тных
Д. самака́тнаму самака́тнай самака́тнаму самака́тным
В. самака́тны (неадуш.)
самака́тнага (адуш.)		 самака́тную самака́тнае самака́тныя (неадуш.)
самака́тных (адуш.)
Т. самака́тным самака́тнай
самака́тнаю		 самака́тным самака́тнымі
М. самака́тным самака́тнай самака́тным самака́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самака́тны воен. самока́тный;

с. батальён — самока́тный батальо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які рухаецца на самакатах, самакаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самака́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Механічнае рухальнае прыстасаванне, на якім катаюцца, адштурхоўваючыся ад зямлі нагой, і якое мае выгляд планкі на двух колцах з прымацаванай да яе ручкай накшталт веласіпеднага руля.

2. уст. Назва веласіпеда, матацыкла, аўтамабіля.

|| прым. самака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самока́тный самака́тны;

самока́тная отка́тка угля́ горн. самака́тная адка́тка ву́галю;

самока́тный путь самака́тная даро́га;

самока́тный батальо́н воен. самака́тны батальён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)