самака́там

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самака́там - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самака́там нареч. самока́том

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самака́там, прысл.

Пад дзеяннем сіл сваёй вагі, сілы ўласнага цяжару. Бярвёны рухаліся самакатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самака́т самака́ты
Р. самака́та самака́таў
Д. самака́ту самака́там
В. самака́т самака́ты
Т. самака́там самака́тамі
М. самака́це самака́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самока́том нареч. самака́там;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)