самае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самае́д самае́ды
Р. самае́да самае́даў
Д. самае́ду самае́дам
В. самае́да самае́даў
Т. самае́дам самае́дамі
М. самае́дзе самае́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самое́д уст. самае́д, -да м.; см. самоди́йцы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самае́ды, ‑аў; адз. самаед, ‑а, М ‑дзе, м.; самаедка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. самаедкі, ‑дак; ж.

Устарэлая назва самадыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)