самаду́рскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаду́рскі самаду́рская самаду́рскае самаду́рскія
Р. самаду́рскага самаду́рскай
самаду́рскае		 самаду́рскага самаду́рскіх
Д. самаду́рскаму самаду́рскай самаду́рскаму самаду́рскім
В. самаду́рскі (неадуш.)
самаду́рскага (адуш.)		 самаду́рскую самаду́рскае самаду́рскія (неадуш.)
самаду́рскіх (адуш.)
Т. самаду́рскім самаду́рскай
самаду́рскаю		 самаду́рскім самаду́рскімі
М. самаду́рскім самаду́рскай самаду́рскім самаду́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаду́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаду́рскі самаду́рская самаду́рскае самаду́рскія
Р. самаду́рскага самаду́рскай
самаду́рскае		 самаду́рскага самаду́рскіх
Д. самаду́рскаму самаду́рскай самаду́рскаму самаду́рскім
В. самаду́рскі (неадуш.)
самаду́рскага (адуш.)		 самаду́рскую самаду́рскае самаду́рскія (неадуш.)
самаду́рскіх (адуш.)
Т. самаду́рскім самаду́рскай
самаду́рскаю		 самаду́рскім самаду́рскімі
М. самаду́рскім самаду́рскай самаду́рскім самаду́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаду́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самадура, уласцівы яму. Самадурскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які дзейнічае па асабістым капрызе, не лічачыся з іншымі людзьмі.

|| ж. самаду́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. самаду́рскі, -ая, -ае.

Самадурскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)