самадзе́лкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самадзе́лкавы |
самадзе́лкавая |
самадзе́лкавае |
самадзе́лкавыя |
| Р. |
самадзе́лкавага |
самадзе́лкавай
самадзе́лкавае |
самадзе́лкавага |
самадзе́лкавых |
| Д. |
самадзе́лкаваму |
самадзе́лкавай |
самадзе́лкаваму |
самадзе́лкавым |
| В. |
самадзе́лкавы (неадуш.)
самадзе́лкавага (адуш.) |
самадзе́лкавую |
самадзе́лкавае |
самадзе́лкавыя (неадуш.)
самадзе́лкавых (адуш.) |
| Т. |
самадзе́лкавым |
самадзе́лкавай
самадзе́лкаваю |
самадзе́лкавым |
самадзе́лкавымі |
| М. |
самадзе́лкавым |
самадзе́лкавай |
самадзе́лкавым |
самадзе́лкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самадзе́лкавы разг. самоде́льный;
с. радыёпрыёмнік — самоде́льный радиоприёмник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самадзе́лкавы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Самаробны. Тамаш схваціў толькі скрыпку ў самадзелкавым футарале. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаробны, уласнай работы / пра тканіну: саматканы, даматканы; самадзялковы, самадзелкавы (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)