самава́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самава́рны |
самава́рная |
самава́рнае |
самава́рныя |
| Р. |
самава́рнага |
самава́рнай
самава́рнае |
самава́рнага |
самава́рных |
| Д. |
самава́рнаму |
самава́рнай |
самава́рнаму |
самава́рным |
| В. |
самава́рны (неадуш.)
самава́рнага (адуш.) |
самава́рную |
самава́рнае |
самава́рныя (неадуш.)
самава́рных (адуш.) |
| Т. |
самава́рным |
самава́рнай
самава́рнаю |
самава́рным |
самава́рнымі |
| М. |
самава́рным |
самава́рнай |
самава́рным |
самава́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самава́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да самавара. Самаварны кран. □ Ганна мігнула ў дзверы, падаўшы пра сябе знаць стукам самаварнай трубы ў калідоры. Гартны. // Які служыць для вырабу самавараў. Самаварны промысел. // Прызначаны для самавара. Самаварны столік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Металічнае прыстасаванне для кіпячэння вады з награвальнай трубой у сярэдзіне.
Ставіць с. (пачаць кіпяціць ваду ў самавары). Электрычны с.
|| памянш. самава́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. самава́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)