самабра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самабра́ны |
самабра́ная |
самабра́нае |
самабра́ныя |
| Р. |
самабра́нага |
самабра́най самабра́нае |
самабра́нага |
самабра́ных |
| Д. |
самабра́наму |
самабра́най |
самабра́наму |
самабра́ным |
| В. |
самабра́ны (неадуш.) самабра́нага (адуш.) |
самабра́ную |
самабра́нае |
самабра́ныя (неадуш.) самабра́ных (адуш.) |
| Т. |
самабра́ным |
самабра́най самабра́наю |
самабра́ным |
самабра́нымі |
| М. |
самабра́ным |
самабра́най |
самабра́ным |
самабра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самабра́ны: с. абру́с, с. насто́льнік фольк. самобра́ная ска́терть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самабра́ны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: самабраны абрус — у казках: чарадзейны абрус, на якім сама сабой з’яўляецца жаданая яда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самабра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тое, што і самабор.
|| прым. самабра́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)