самабра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тое, што і самабор.

|| прым. самабра́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самабра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самабра́нка самабра́нкі
Р. самабра́нкі самабра́нак
Д. самабра́нцы самабра́нкам
В. самабра́нку самабра́нкі
Т. самабра́нкай
самабра́нкаю		 самабра́нкамі
М. самабра́нцы самабра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самабра́нка, см. самабо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самобра́нка фольк. / ска́терть-самобра́нка абру́с-самабо́р, насто́льніца-самабра́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)