саліда́рны, -ая, -ае.
1. Які выражае сваю салідарнасць з кім-, чым-н.; аднадушны.
2. У юрыспрудэнцыі — той, хто нясе сумесную з кім-н. адказнасць.
Салідарныя адказчыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саліда́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саліда́рны |
саліда́рная |
саліда́рнае |
саліда́рныя |
| Р. |
саліда́рнага |
саліда́рнай
саліда́рнае |
саліда́рнага |
саліда́рных |
| Д. |
саліда́рнаму |
саліда́рнай |
саліда́рнаму |
саліда́рным |
| В. |
саліда́рны (неадуш.)
саліда́рнага (адуш.) |
саліда́рную |
саліда́рнае |
саліда́рныя (неадуш.)
саліда́рных (адуш.) |
| Т. |
саліда́рным |
саліда́рнай
саліда́рнаю |
саліда́рным |
саліда́рнымі |
| М. |
саліда́рным |
саліда́рнай |
саліда́рным |
саліда́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саліда́рны в разн. знач. солида́рный;
я з ва́мі с. — я с ва́ми солида́рен;
~ная адка́знасць — солида́рная отве́тственность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саліда́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выражае сваю салідарнасць (у 1 знач.) з кім‑, чым‑н.; аднадушны. [Ганя:] — Мы [бацькі] павінны аддаць .. [дзецям] усё сваё найлепшае... [Ванда Адамаўна:] — Я з вамі салідарна. Грамовіч.
2. У юрыспрудэнцыі — той, хто нясе сумесную з кім‑н. адказнасць. Салідарныя абавязацельствы. Салідарная адказнасць. Салідарныя адказчыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саліда́рна нареч., в разн. знач. солида́рно; см. саліда́рны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саліда́рнасць ж., в разн. знач. солида́рность; см. саліда́рны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зго́дны, ‑ая, ‑ае; ‑дзён, ‑дна.
1. Які выражае, дае згоду (у 1 знач.) на што‑н. — А яны ўсе згодны? — перабіў Рыгора Мілоўскі. — Вядома, што згодны, а то чаго б яны пайшлі сюды? Галавач.
2. з кім-чым. Які прытрымліваецца з кім‑н. адной думкі, адных поглядаў; салідарны з кім‑, чым‑н. Праўда, з дзеверам дружаць — У іх доля адна, Згодзен ён быць за мужа. Ды не згодна яна. Непачаловіч. І хоць абодва хлапчукі былі ў душы згодны з Зінай, але ім не хацелася, каб гэтае дзеўчанё думала, што яны слухаюцца яе. Скрыпка.
3. Які супадае з чым‑н.; падобны, аднолькавы. Сведкі далі згодныя паказанні.
4. Дружны; аднадушны. Так абое яны [Іван і Джулія], зноў згодныя і прыхільныя, памалу пайшлі краем лугу. Быкаў. Не выстаяць бомбе ў змаганні з сям’ёю братэрскай, згоднай. Куляшоў.
5. Узгоднены, зладжаны. Патрэбна згодная, па выпрацаванаму плану, работа тысяч людзей, якая біла б у адзін пункт, а для гэтага трэба арганізацыя, у дадзеным выпадку настаўніцкая арганізацыя. Колас.
6. Стройны, гарманічны (пра музыку, спевы). — І крыжы на дол прыпалі І схінуўся верх лясоў І граць дзеду памагалі Хорам згодных галасоў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)