салё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. салё́ны салё́ная салё́нае салё́ныя
Р. салё́нага салё́най
салё́нае		 салё́нага салё́ных
Д. салё́наму салё́най салё́наму салё́ным
В. салё́ны (неадуш.)
салё́нага (адуш.)		 салё́ную салё́нае салё́ныя (неадуш.)
салё́ных (адуш.)
Т. салё́ным салё́най
салё́наю		 салё́ным салё́нымі
М. салё́ным салё́най салё́ным салё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рка-салё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рка-салё́ны го́рка-салё́ная го́рка-салё́нае го́рка-салё́ныя
Р. го́рка-салё́нага го́рка-салё́най
го́рка-салё́нае		 го́рка-салё́нага го́рка-салё́ных
Д. го́рка-салё́наму го́рка-салё́най го́рка-салё́наму го́рка-салё́ным
В. го́рка-салё́ны (неадуш.)
го́рка-салё́нага (адуш.)		 го́рка-салё́ную го́рка-салё́нае го́рка-салё́ныя (неадуш.)
го́рка-салё́ных (адуш.)
Т. го́рка-салё́ным го́рка-салё́най
го́рка-салё́наю		 го́рка-салё́ным го́рка-салё́нымі
М. го́рка-салё́ным го́рка-салё́най го́рка-салё́ным го́рка-салё́ных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

го́рка-салёны, -ая, -ае.

1. Горкага і салёнага смаку.

Горка-салёная мікстура.

2. Пра ваду: які ўтрымлівае горкія, галоўным чынам сернакіслыя солі (спец.).

Горка-салёнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Заліў, утвораны морам у нізоўях ракі, а таксама салёнае возера паблізу мора, звычайна багатае на лячэбныя гразі.

|| прым. ліма́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліма́н, ‑а, м.

Заліў у нізоўях ракі ці салёнае возера паблізу мора (звычайна багатае лячэбнымі гразямі).

[Грэч. limen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салёны, -ая, -ае.

1. Насычаны соллю, які ўтрымлівае ў сабе соль.

Салёнае мора.

2. Пасолены з перавышэннем нормы.

С. блін.

Салёныя пельмені.

3. Прыгатаваны ў растворы солі ў запас.

Салёныя грыбы.

4. перан. Дасціпны да рэзкасці, непрыстойнасці (разм.).

С. анекдот.

С. жарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уе́сці, уе́м, уясі́, уе́сць; уядзі́м, уясце́, уяду́ць; уе́ў, уе́ла; уе́ш; зак.

1. што і без дап. (пераважна з адмоўем). Пражаваць, з’есці.

Сала такое салёнае, што не ў.

2. перан., каго (што). Укалоць заўвагай, рэплікай (разм.).

|| незак. уяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., што.

1. Намачыць што‑н., каб лягчэй аддзялялася. Адмачыць бінт на ране.

2. Трымаючы ў якой‑н. вадкасні, зрабіць больш прыгодным для выкарыстання, вымачыць. Адмачыць салёнае мяса. Адмачыць скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трушчы́на ‘гушча, якая засталася на дне’ (Нас., Растарг.), ‘штосьці кіслае, салёнае і горкае’ (Растарг.), трушчы́ны ‘адыходы ад воску, вашчына’ (Нас.), трушчы́нкі ‘рэшткі ад выціскання соку’ (Нас.). Параўн. славен. troščína ‘часцінка гушчы’ (< *treskati, Сной у Бязлай, 5, 233). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слані́на ‘саланіна’ (Касп.), ‘свіное сала’ (Сцяшк., Скарбы, Сл. ПЗБ), ‘сала; тоўстае сала’ (Сл. Брэс.), ‘доўгі тоўсты кусок сала’ (Сл. ПЗБ). З польск. słonina ‘свіное сала’ (Арашонкава, Бел.-польск. ізал., 10), што да соль (гл.), г. зн. ‘салёнае верхняе свіное сала’, параўн. саланіна ‘тс’ (< прасл. *solnina), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)