Сало́нікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Сало́нікі |
| Р. |
Сало́нікаў |
| Д. |
Сало́нікам |
| В. |
Сало́нікі |
| Т. |
Сало́нікамі |
| М. |
Сало́ніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Сало́ники г. Сало́нікі, -каў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Салёнікі, сало́нікі, салёнкі, сало́днікі ’адвараная ачышчаная бульба’ (Сл. ПЗБ, ТС, Сцяшк., Янк., Шатал.), сало́дныя ’тс’ (Нар. лекс.), сало́нікі ’грыбы, якія толькі соляць’ (Сцяшк. МГ). Дэрываты ад салёны, салоны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)