сало́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сало́нны |
сало́нная |
сало́ннае |
сало́нныя |
| Р. |
сало́ннага |
сало́ннай
сало́ннае |
сало́ннага |
сало́нных |
| Д. |
сало́ннаму |
сало́ннай |
сало́ннаму |
сало́нным |
| В. |
сало́нны (неадуш.)
сало́ннага (адуш.) |
сало́нную |
сало́ннае |
сало́нныя (неадуш.)
сало́нных (адуш.) |
| Т. |
сало́нным |
сало́ннай
сало́ннаю |
сало́нным |
сало́ннымі |
| М. |
сало́нным |
сало́ннай |
сало́нным |
сало́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сало́нный прям., перен. сало́нны;
сало́нный разгово́р сало́нная размо́ва;
сало́нное воспита́ние перен. сало́ннае выхава́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сало́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да салона (у 1, 2 знач.). Салоннае выхаванне. // Які прыняты ў салоне, такі, як у салоне. Салонныя танцы. Салонная спрэчка.
2. Разлічаны на густы салона (у 2 знач.); лёгкі, павярхоўны, без зместу, пусты. Салонная паэзія. □ Сцёпка Мякіш сказаў чамусьці не проста дзякую, а па-польску — дзенькуе, што павінна было азначаць нешта блізкае да колішняга салоннага мерсі. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)