сале́тра, -ы, ж.

Азотнакіслая соль калію, натрыю, амонію, якая ўжыв. ў вытворчасці выбуховых рэчываў, аграноміі і інш.

|| прым. сале́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сале́тра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сале́тра
Р. сале́тры
Д. сале́тры
В. сале́тру
Т. сале́трай
сале́траю
М. сале́тры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сале́тра ж., хим. сели́тра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сале́тра, ‑ы, ж.

Назва азотнакіслых солей калію, натрыю, амонію, кальцыю і пад., якія выкарыстоўваюцца ў вытворчасці выбуховых рэчываў, для ўгнаенняў, пры засолцы мяса і пад. Аміячная салетра. Калійная салетра.

[Ад лац. sal nitri.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сале́тра ’назва азотнакіслых салей калія, натрыя, амонія, кальцыя і пад., якія выкарыстоўваюцца ў вытворчасці выбуховых рэчываў, для ўгнаенняў, пры засолцы мяса і пад.’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сцяшк. МГ, Сл. ПЗБ), ’штучныя ўгнаенні’ (Жд., 1). Ст.-бел. салетра (салітра, селетра, селитра, солетра; 1503 г.) < ст.-польск. saletra < лац. sal nitrum (Булыка, Лекс. запазыч., 141). Сучаснае слова, відаць, працягвае ст.-бел. Аб польск. saletra гл. Брукнер, 479.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

на́трый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. на́трыевы, -ая, -ае.

Натрыевая салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сели́тра хим. сале́тра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чили́йский чылі́йскі;

чили́йская сели́тра чылі́йская сале́тра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салетрава́рня, ‑і, ж.

Месца, дзе вырабляецца салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль азотнай кіслаты; салетра.

[Ад грэч. nitron — салетра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)