салено́ід
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
салено́ід |
салено́іды |
| Р. |
салено́іда |
салено́ідаў |
| Д. |
салено́іду |
салено́ідам |
| В. |
салено́ід |
салено́іды |
| Т. |
салено́ідам |
салено́ідамі |
| М. |
салено́ідзе |
салено́ідах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
салено́ід м., спец. солено́ид
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
салено́ід, ‑а, М ‑дзе, м.
Драцяная спіраль, наматаная на стрыжань, вакол якой пры прапусканні электрычнага току ўтвараецца магнітнае поле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
солено́ид эл. салено́ід, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)