саленава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саленава́ты |
саленава́тая |
саленава́тае |
саленава́тыя |
| Р. |
саленава́тага |
саленава́тай
саленава́тае |
саленава́тага |
саленава́тых |
| Д. |
саленава́таму |
саленава́тай |
саленава́таму |
саленава́тым |
| В. |
саленава́ты (неадуш.)
саленава́тага (адуш.) |
саленава́тую |
саленава́тае |
саленава́тыя (неадуш.)
саленава́тых (адуш.) |
| Т. |
саленава́тым |
саленава́тай
саленава́таю |
саленава́тым |
саленава́тымі |
| М. |
саленава́тым |
саленава́тай |
саленава́тым |
саленава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саленава́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Трохі салёны. Саленаватая рыба.
2. перан. Разм. Дасціпны, але з грубаватым, не зусім прыстойным адценнем. Паўлюк Трус друкаваў у газеце прыгоды Ціта. Гэтая рэч з саленаватым гумарам карысталася добрай папулярнасцю. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саланава́ты, см. саленава́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саланава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і саленаваты. Віктар з найвялікшай асалодай угрызаецца маладымі зубамі ў крыху ўвільготнены, саланаваты з кіслінкай сухар. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)