салаўяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. салаўяня́ салаўяня́ты
Р. салаўяня́ці салаўяня́т
Д. салаўяня́ці салаўяня́там
В. салаўяня́ салаўяня́т
Т. салаўянё́м салаўяня́тамі
М. салаўяня́ці салаўяня́тах

Іншыя варыянты: салаўянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

салаўянё ср., см. салаўяня́

салаўяня́ и салаўянё, -ня́ці ср. соловьёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салаўяня́ і салаўянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня салаўя. Сядзела на гняздзечку Салаўіха, чакаючы Салаўянят. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салаўянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. салаўянё́ салаўяня́ты
Р. салаўяня́ці салаўяня́т
Д. салаўяня́ці салаўяня́там
В. салаўянё́ салаўяня́т
Т. салаўянё́м салаўяня́тамі
М. салаўяня́ці салаўяня́тах

Іншыя варыянты: салаўяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)