сала́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Спецыяльная пасудзіна для салаты (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сала́тніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сала́тніца сала́тніцы
Р. сала́тніцы сала́тніц
Д. сала́тніцы сала́тніцам
В. сала́тніцу сала́тніцы
Т. сала́тніцай
сала́тніцаю		 сала́тніцамі
М. сала́тніцы сала́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сала́тніца ж. сала́тник м., сала́тница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сала́тніца, ‑ы, ж.

Сталовая пасудзіна для салаты (у 2, 3 знач.). Салёныя рыжыкі проста гарэлі ў салатніцах, адборныя гурочкі, здавалася, самі прасіліся ў рот. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́тнік м., см. сала́тніца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сала́тнік, ‑а, м.

Тое, што і салатніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляты́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Абл. Салатніца. На стале запаравала салятырка гарачай бульбы. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́тник м., сала́тница ж. сала́тнік, -ка м., сала́тніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)