саладо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
саладо́ўнік |
саладо́ўнікі |
| Р. |
саладо́ўніка |
саладо́ўнікаў |
| Д. |
саладо́ўніку |
саладо́ўнікам |
| В. |
саладо́ўніка |
саладо́ўнікаў |
| Т. |
саладо́ўнікам |
саладо́ўнікамі |
| М. |
саладо́ўніку |
саладо́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саладо́ўнік м., спец. солодо́вник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саладо́ўнік, ‑а м.
Рабочы соладавага прадпрыемства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
солодо́вник спец. саладо́ўнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)