саладжа́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
саладжа́ва саладжа́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саладжа́ва нареч. слаща́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саладжа́ва-лаго́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саладжа́ва-лаго́дны саладжа́ва-лаго́дная саладжа́ва-лаго́днае саладжа́ва-лаго́дныя
Р. саладжа́ва-лаго́днага саладжа́ва-лаго́днай
саладжа́ва-лаго́днае		 саладжа́ва-лаго́днага саладжа́ва-лаго́дных
Д. саладжа́ва-лаго́днаму саладжа́ва-лаго́днай саладжа́ва-лаго́днаму саладжа́ва-лаго́дным
В. саладжа́ва-лаго́дны (неадуш.)
саладжа́ва-лаго́днага (адуш.)		 саладжа́ва-лаго́дную саладжа́ва-лаго́днае саладжа́ва-лаго́дныя (неадуш.)
саладжа́ва-лаго́дных (адуш.)
Т. саладжа́ва-лаго́дным саладжа́ва-лаго́днай
саладжа́ва-лаго́днаю		 саладжа́ва-лаго́дным саладжа́ва-лаго́днымі
М. саладжа́ва-лаго́дным саладжа́ва-лаго́днай саладжа́ва-лаго́дным саладжа́ва-лаго́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саладжа́ва-ліслі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саладжа́ва-ліслі́вы саладжа́ва-ліслі́вая саладжа́ва-ліслі́вае саладжа́ва-ліслі́выя
Р. саладжа́ва-ліслі́вага саладжа́ва-ліслі́вай
саладжа́ва-ліслі́вае		 саладжа́ва-ліслі́вага саладжа́ва-ліслі́вых
Д. саладжа́ва-ліслі́ваму саладжа́ва-ліслі́вай саладжа́ва-ліслі́ваму саладжа́ва-ліслі́вым
В. саладжа́ва-ліслі́вы (неадуш.)
саладжа́ва-ліслі́вага (адуш.)		 саладжа́ва-ліслі́вую саладжа́ва-ліслі́вае саладжа́ва-ліслі́выя (неадуш.)
саладжа́ва-ліслі́вых (адуш.)
Т. саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вай
саладжа́ва-ліслі́ваю		 саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вымі
М. саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вай саладжа́ва-ліслі́вым саладжа́ва-ліслі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слаща́во нареч. саладжа́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

То́сна ’млосна’ (гродз., Сл. ПЗБ), то́скна ’тужліва, сумна’ (Ласт.), ст.-бел. то́скно ’тс’ (XVII ст., Карскі, 1, 88). Да таскні́ць ’тужыць, нудзіцца, сумаваць’ (гл.), параўн. ст.-польск. teskno/tesno ’сумна’, ’непрыемна, крыўдна’ і спрошчанае дыял. ckno (*tъskn‑ > *tskn‑ > ckn‑) ’сумна, тужліва’, ’моташліва, нудліва’, ’саладжава’, н.-луж. tešno, stysno ’палахліва, жудасна’, ’цяжка, змрочна’, в.-луж. tyšno ’тс’, ’сумна, маркотна, засмучана’, чэш. je mu teskno ’яго сум, туга бярэ за сэрца’, славац. teskno, tesno ’тужліва’. Да праславянскага прыметніка *tъsknъ ’смутны, тужлівы, прыгнечаны’, які ад назоўніка *tъska ’смутак, прыгнечанасць, дрэннае самаадчуванне, млоснасць, нуда’ (гл. таска), параўн. рус. тоска́ ’туга, нуда, смутак’, стараж.-рус. тъска ’бура на моры (з марской хваробай)’, ’цяжкасць, гора, сум, неспакой’ (Борысь, 632; Фасмер, 4, 88; ЁСУМ, 5, 612). Найбліжэйшым і.-е. адпаведнікам з’яўляецца літ. taũsti ’сумаваць’ (Махэк₂, 641).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)