са́ксы, -саў ист. са́ксы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́ксы ист. са́ксы, -саў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́ксы, ‑аў; адз. сакс, ‑а, м.

Старажытнае германскае племя, якое насяляла паўночназаходнюю Еўропу і Брытанію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакс,

гл. саксы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́кс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. са́кс са́ксы
Р. са́кса са́ксаў
Д. са́ксу са́ксам
В. са́кса са́ксаў
Т. са́ксам са́ксамі
М. са́ксе са́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)