саксау́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. саксау́льнік
Р. саксау́льніку
Д. саксау́льніку
В. саксау́льнік
Т. саксау́льнікам
М. саксау́льніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саксау́льнік, -ку м. саксау́льник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саксау́льнік, ‑у, м.

Зараснік саксаулу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саксау́льник саксау́льнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)