сакаляня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сакаляня́ |
сакаляня́ты |
| Р. |
сакаляня́ці |
сакаляня́т |
| Д. |
сакаляня́ці |
сакаляня́там |
| В. |
сакаляня́ |
сакаляня́т |
| Т. |
сакалянё́м |
сакаляня́тамі |
| М. |
сакаляня́ці |
сакаляня́тах |
Іншыя варыянты:
сакалянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сакаляня́ і сакалянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Птушаня сокала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сакалянё ср., см. сакаляня́
сакаляня́ и сакалянё, -ня́ці ср. соколёнок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сакаляня́ і сакалянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Птушаня сокала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакалянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сакалянё́ |
сакаляня́ты |
| Р. |
сакаляня́ці |
сакаляня́т |
| Д. |
сакаляня́ці |
сакаляня́там |
| В. |
сакалянё́ |
сакаляня́т |
| Т. |
сакалянё́м |
сакаляня́тамі |
| М. |
сакаляня́ці |
сакаляня́тах |
Іншыя варыянты:
сакаляня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
соколёнок м. сакаляня́ и сакалянё, -ня́ці ср.; сакаля́тка, -ка ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праця́глы, ‑ая, ‑ае.
Які доўга працягваецца. Працяглы тэрмін. □ Наступіла працяглая маўклівая паўза: усе меркаванні і здагадкі ўжо былі выказаны да з’яўлення Шэмета, і цяпер ніхто не адважваўся іх паўтараць. Лобан. Стук паўтарыўся. Ён быў такі ж асцярожны, але больш настойлівы, працяглы. Кулакоўскі. Спачатку сакаляня лятала толькі каля хаты, але з кожным днём падарожжы яго рабіліся ўсё больш і больш далёкімі і працяглымі. В. Вольскі. // Працяжны, не адрывісты (пра гукі). Гукі біліся аб густую сцяну бору і, не прабіваючы яе, адляталі назад працяглым рэхам. Шамякін. А за возерам, далёка на небасхіле, вісела чорная хмара. Час ад часу яе прарэзвала маланка і праз момант далятаў глухі, працяглы гром. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змясці́ць, змяшчу, змесціш, змесціць; зак., каго-што.
1. Знайсці месца для каго‑, чаго‑н.; умясціць. Навагранскі рынак не змясціў усіх кірмашоўцаў. Сабаленка. Ты адчуў, колькі шчасця і сілы Можа ў сэрцы змясціць чалавек. Прыходзька.
2. Даць памяшканне для жылля; пасяліць. Маці Васілька змясцілі ў хлеве. Гэта быў даўгі цагляны будынак. Маўр. // Даць месца, размясціць дзе‑н. [Прыяцель] змясціў сакаляня ў клетцы на даху сваёй хаты. В. Вольскі.
3. Уладкаваць, аддаць куды‑н. (на вучобу, службу і пад.). Змясціць у школу. Змясціць у бальніцу.
4. Надрукаваць, апублікаваць дзе‑н. Змясціць артыкул у часопісе. □ За той жа час побыту ў школе Аленка змясціла два свае вершыкі ў газеце. Колас.
5. Разм. Зняць, звольніць з пасады. Бюро райкома вынесла Байкову вымову і змясціла з камандзіра. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)