сайгако́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сайгако́ў сайгако́ва сайгако́ва сайгако́выя
Р. сайгако́вага сайгако́вай
сайгако́вае
сайгако́вага сайгако́вых
Д. сайгако́ваму сайгако́вай сайгако́ваму сайгако́вым
В. сайгако́ў (неадуш.)
сайгако́вага (адуш.)
сайгако́ву сайгако́ва сайгако́выя (неадуш.)
сайгако́вых (адуш.)
Т. сайгако́вым сайгако́вай
сайгако́ваю
сайгако́вым сайгако́вымі
М. сайгако́вым сайгако́вай сайгако́вым сайгако́вых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сайгако́ў, ‑ова.

Які належыць сайгаку. Сайгаковы рогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сайга́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сайга́к сайгакі́
Р. сайгака́ сайгако́ў
Д. сайгаку́ сайгака́м
В. сайгака́ сайгако́ў
Т. сайгако́м сайгака́мі
М. сайгаку́ сайгака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)