сазва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сазва́ны сазва́ная сазва́нае сазва́ныя
Р. сазва́нага сазва́най
сазва́нае		 сазва́нага сазва́ных
Д. сазва́наму сазва́най сазва́наму сазва́ным
В. сазва́ны (неадуш.)
сазва́нага (адуш.)		 сазва́ную сазва́нае сазва́ныя (неадуш.)
сазва́ных (адуш.)
Т. сазва́ным сазва́най
сазва́наю		 сазва́ным сазва́нымі
М. сазва́ным сазва́най сазва́ным сазва́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сазва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сазва́ны сазва́ная сазва́нае сазва́ныя
Р. сазва́нага сазва́най
сазва́нае		 сазва́нага сазва́ных
Д. сазва́наму сазва́най сазва́наму сазва́ным
В. сазва́ны (неадуш.)
сазва́нага (адуш.)		 сазва́ную сазва́нае сазва́ныя (неадуш.)
сазва́ных (адуш.)
Т. сазва́ным сазва́най
сазва́наю		 сазва́ным сазва́нымі
М. сазва́ным сазва́най сазва́ным сазва́ных

Кароткая форма: сазва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сазва́ны со́званный; см. сазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сазва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́званный склі́каны, сазва́ны; запро́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сазва́ць, ззаву́, ззаве́ш, ззаве́; ззавём, ззавяце́, ззаву́ць; сазва́ў, -ва́ла; ззаві́; сазва́ны; зак.

1. каго (што). Паклікаць, сабраць у адно месца ўсіх, многіх.

С. гасцей.

2. каго-што. Сабраўшы ўдзельнікаў сходу, канферэнцыі і пад., арганізаваць, пачаць дзейнасць па вырашэнні якіх-н. пытанняў.

С. кансіліум.

С. нараду.

|| незак. ззыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сасло́ўе ’грамадская група са спадчыннымі правамі і абавязкамі, якая склалася на аснове класавых адносін у дакапіталістычным грамадстве’ (ТСБМ). Запазычанне з рус. сосло́вие ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 56). У рускай мове гэта старажытны кніжны славянізм эпохі другога паўднёваславянскага ўплыву, параўн. ц.-слав. съсловие ’саслоўе, згода’ (гл. Вінаградаў, Этимология–1966, 133 і наст.; там жа падрабязна аб развіцці семантыкі рус. сосло́вие). Царкоўнаславянскае слова разглядаюць як кальку грэч. συγκλητος ’той, які сазваны’ (Праабражэнскі, 2, 360) або σύλλογος ’сход, зборышча’ (Фасмер, 3, 726).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)