сазано́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сазано́вы сазано́вая сазано́вае сазано́выя
Р. сазано́вага сазано́вай
сазано́вае		 сазано́вага сазано́вых
Д. сазано́ваму сазано́вай сазано́ваму сазано́вым
В. сазано́вы (неадуш.)
сазано́вага (адуш.)		 сазано́вую сазано́вае сазано́выя (неадуш.)
сазано́вых (адуш.)
Т. сазано́вым сазано́вай
сазано́ваю		 сазано́вым сазано́вымі
М. сазано́вым сазано́вай сазано́вым сазано́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сазано́вы саза́ний;

~вая галава́ — саза́нья голова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сазано́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сазана; належыць сазану, уласцівы яму. Сазанавая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саза́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прамысловая рыба сямейства карпавых з буйной луской.

|| прым. сазано́вы, -ая, -ае і (прыгатаваны з сазана) саза́навы, -ая, -ае.

Сазановая галава.

Сазанавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саза́ний

1. сазано́вы;

саза́нья голова́ сазано́вая галава́;

2. (приготовленный из сазана) саза́навы;

саза́нья начи́нка саза́навая начы́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)