сазанда́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сазанда́р |
сазанда́ры |
| Р. |
сазанда́ра |
сазанда́раў |
| Д. |
сазанда́ру |
сазанда́рам |
| В. |
сазанда́ра |
сазанда́раў |
| Т. |
сазанда́рам |
сазанда́рамі |
| М. |
сазанда́ру |
сазанда́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сазанда́р м., муз. сазанда́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сазанда́р муз. сазанда́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сазанда́р, ‑а, м.
Музыкант — удзельнік народнага інструментальнага ансамбля ў Азербайджане, Арменіі, Грузіі і Іране.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)