саза́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саза́навы саза́навая саза́навае саза́навыя
Р. саза́навага саза́навай
саза́навае		 саза́навага саза́навых
Д. саза́наваму саза́навай саза́наваму саза́навым
В. саза́навы (неадуш.)
саза́навага (адуш.)		 саза́навую саза́навае саза́навыя (неадуш.)
саза́навых (адуш.)
Т. саза́навым саза́навай
саза́наваю		 саза́навым саза́навымі
М. саза́навым саза́навай саза́навым саза́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саза́навы (приготовленный из сазана) саза́ний;

~вая ю́шка — саза́нья уха́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саза́навы, ‑ая, ‑ае.

Прыгатаваны з сатана. Сазанавая начынка. Сазанавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саза́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прамысловая рыба сямейства карпавых з буйной луской.

|| прым. сазано́вы, -ая, -ае і (прыгатаваны з сазана) саза́навы, -ая, -ае.

Сазановая галава.

Сазанавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саза́ний

1. сазано́вы;

саза́нья голова́ сазано́вая галава́;

2. (приготовленный из сазана) саза́навы;

саза́нья начи́нка саза́навая начы́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)